vrijdag 30 maart 2018

Over Paas-tradities: Niet de Grieken maar de Germanen zijn de moeder der hedendaagse cultuur


…niet de Grieken maar de Germanen zijn de moeder der hedendaagse cultuur…

Oorsprong van pasen


De Germaanse en (Angel-)Saksische godin Eostre (ook wel Oestara of Ostera genoemd) was de godin van de vruchtbaarheid, van het nieuwe begin, van de dageraad, van het voorjaar. Haar naam vind je o.a. terug in de woorden oosten (waar de zon opkomt), Ostern/Easter (Duits/Engels voor pasen), oestrogeen (het vrouwelijke hormoon gerelateerd aan de vruchtbaarheidscyclus).
Tot de taken van Eostre hoorde ook het opstarten van het voorjaar. Op een jaar versliep de godin zich. Het voorjaar bleef uit en het bleef winters koud. De dieren hadden het zwaar. Toen Eostre wakkerschrok, zag ze een vogeltje dat zo verkleumd was, dat het niet meer kon vliegen. Eostre pakte een hazenvacht en gaf dat aan het vogeltje om warm te worden. Maar het vogeltje legde nog wel ieder voorjaar eieren om zich voort te planten. Vandaar de merkwaardige combinatie van een paashaas met eieren, waarmee we ieder voorjaar vieren. De dag dat Eostre wordt vereerd.

Hedendaags pasen


Het oprukkende Christendom annexeerde het Germaanse voorjaarsfeest en integreerde het in de viering van het bijbelverhaal.
Met de moderne ontkerstening kent bijna niemand nog de Christelijke betekenis van pasen, maar de Germaanse rituelen (ei, haas) houden des te hardnekkiger stand en worden in sommige kringen symbool voor "ons Joods-Christelijk erfgoed". Bizarre wending. Met de kerstboom gebeurt bijna hetzelfde. Wonderlijk hoe deze oude Germaanse symbolen over de hele wereld cultuurgoed geworden zijn. Niet de Grieken maar de Germanen zijn de moeder der hedendaagse Europese cultuur.

Geen opmerkingen: